η Τροία της ζωής

Κάστρο απόρθητο μας χτίσαν οι θεοί

απρόσβλητο θωρούσαμε το βιος μας

μα οι Δαναοί μας είπαν πως ήταν δανεικό πουκάμισο

και την έμορφη Ελένη ζητούσαν πίσω.

Φώναζε μουγκά ο Λαοδάμαντας

κι η Κασσάνδρα καταραμένη

όταν είδαν το άλογο του Δούρου

με τις δανεικές πανοπλίες

στα σωθικά του.

Σφιχταγκαλιασμένοι οι οχτροί

χόρευαν στις κλαγγές των όπλων

σ’ ένα μολυσματικό ταγκό.

Μολύνθηκαν μ’

άρρωστα σπέρματα τα όνειρα,

πελάγη πτωμάτων

ποτίζουν τη γη

μαύρο αίμα και δάκρυα πύρινα.

Φωτιά οι ελπίδες της βασίλισσας σαν την ομορφιά της ακόρεστης εξουσίας που στους βροτούς επιβάλλουν οι θεοί. Σκούριασαν τα μάτια, γύψος τα μυαλά σκέπασε, μαλλιά πλεξούδα με αίμα δεμένα στη σφεντόνα βάζουν μαγιάτικο χαλάζι να κάψουν τους νόμιμους καρπούς της θεϊκής άνοιξης.

Tweet