όνειρα που κοιμούνται

Στη βροχή πλέκω όνειρα,

σε νοτισμένα τζάμια

με ξυράφι χαράζω

τις ουτοπίες μου,

αγκομαχώντας από τον πόνο

με το αίμα μου λασπώνω ελπίδες απατηλές.

Στο φως του φεγγαριού

το μαγικό αδράχτι

κοίμισε τα οράματα

σα πρίγκηπας ακόμα

παλεύω μ' άγρια τριαντάφυλλα

στο κάστρο να τα φιλήσω.

Μα,

κεφάλια Ύδρας ονειρικής φυτρώνουν νέα

σαν κόψουν κάποιο

τα γυάλινα ακονισμένα δόντια..

Late Afternoon Dog House Cathedral in The Rain by Tom Everhart

Tweet