Κονσέρβα
σε μπακάλικο
στερεωμένη
στο ράφι
αναπολεί
εποχές που ψάρι
στους
ωκεανούς ταξίδευε.
Φτερό
μοναχικό σε κλουβί
θυμάται
τον αγέρα που το δρόσιζε
στο ταξίδι για το νότο
με συνοδεία κελαηδίσματα.
Στο γάβγισμά του κρατά ερμητικές αναμνήσεις προγόνων
σαν σε λιβάδια και δάση
ελεύθερα κι άγρια κυνηγούσαν
κι
αυτός κλειδωμένος σε τσιμεντένιο κουτί
περιμένει
έτοιμη τροφή σε πιάτο πλαστικό...
3 σχόλια:
Ωραίος τρόπος για να μιλήσεις για την Ελευθερία!
Πραγματικά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ. Προσπαθώ να έλθω στην θέση του Δείμου του πολίτη την ώρα που ο νους του γέννησε την ιδέα! Ομολογώ ότι ζήλεψα με την καλύτερη των εννοιών φυσικά!
Σας ευχαριστώ πολύ, φίλοι. Με τιμάτε ιδιαίτερα με τα λόγια σας αυτά.
Δημοσίευση σχολίου