Κανένας απαισιόδοξος δεν
ανακάλυψε
ποτέ το μυστικό των
αστεριών
ποτέ δεν άρχισε το ταξίδι
ούτε ονειρεύτηκε (,)
έναν άλλο κόσμο,
μια άγνωστη γη.
Στο σκοτεινό δωμάτιο
πίσω από παράθυρο κλειστό
στην αντανάκλαση των
άστρων αναζητά
μία ελπίδα,
πίσω από παντζούρι
σβήνει το φως του ονείρου.
Το μαύρο πέπλο βαφτίζει αντίσταση,
το αίμα το κόκκινο ορίζει
ως μέσο
καθηλώνει στις στιγμές
την πηγαία αγανάκτηση.
Περσίδες διώχνουν
μακριά την αισιοδοξία,
αρνούνται
λόγω αρχής τη θετική θωριά,
το μίσος βαφτίζεται πραγματικότητα,
τα νούμερα αλλάζει…
_____________________________
ποιητικά σημειώματα
Το
ποίημα με ελαφρούς συμβολισμούς συνδέει την απαισιοδοξία και τη μοναξιά
με το σύνδρομο του θεατή και τις φασιστικές επιθέσεις. Η βαρναλική
μοιρολατρία (που πια δεν εκτίθεται σε μία ταβέρνα αλλά εντελώς ατομικά
σε ένα κλειστό σπίτι) εντείνει τη μοναχικότητα. Μία μοναχικότητα και μία
αδιαφορία για τον Άλλο που τελικά επιτρέπει σε όσους εκμεταλλεύονται
την απαισιοδοξία να χύνουν αίμα (συμβολικά οι κυβερνώντες ή/και οι
φασιστικές επιθέσεις).
Το μαύρο πέπλο που βαφτίζεται αντίσταση δεν είναι παρά η φασιστική δήθεν αντισυστημική στάση και το αίμα είναι κυριολεκτικό και συμβολικό.
Η εικονοπλασία είναι περιορισμένη και προσπαθεί να εντείνει το αίσθημα της μοναχικότητας σε ένα κλειστό δωμάτιο.
2 σχόλια:
Το μαυρο πεπλο του φασισμου ακυρωνει το ανω θρωσκεινκαι οδηγει στην αποκτηνωση!Αςβγουμε στο δρομο ας (ξανα)ανακαλυψουμε το ΕΣΥας υψωσουμε τη γροθια για να διεκδικησουμε οσα μας εκλεψαν οσο καιρο αυποψιαστοι αφησαμε αφυλαχτες τις θερμοπυλες.ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ! ΒΑΣΩ
Έτσι, είναι Βάσω μου, καλώς όρισες στην ποιητική μας περιπέτεια...
Δημοσίευση σχολίου