Δαίμονες
στο νέφος απάνω κάτσαν
βροχή
με γλώσσες όξινες σόδιαζαν,
στο
ταγάρι το αίμα μάζευαν
κι οι
ξένοι πνίγονταν
σε
καπνογόνα από πυρές βιβλίων
μαζί με
μάγισσες
που ελεύθερα
μιλούσαν.
Με
ασπίδα γυναίκες
ρομφαία
μίσους κραδαίνουν
τους
θνητούς πολεμούν,
με
κόκκινα παπούτσια
στην
κηδεία
τον
αέρα εμποδίζουν
τ’
οξυγόνο να απλώσει
στο
γύψο που σκέπασε τα δέντρα,
βιβλία
να μη φτιαχτούν.
Τα
θέατρα προστάζουν εμβατήρια
μόνο να
παίζουν.
Στη νύχτα σκεπασμένοι
άρματα καβαλούν,
τις φωνές καταπίνουν
για να σωπαίνουν όταν άλλοι αποφασίζουν
για να δείχνουν ότι πρέπει να κρύβονται
όταν η νύχτα φτάνει.
Κι άξαφνα σαν ξημέρωσε
ένας νέος κόσμος ξεπήδησε
μαύρο φως και φωνές ρυθμικές
με βηματισμό σφυριλατικό
πλημμύρισαν τη γη
κι η Κιβωτός ακόμα δεν ήταν έτοιμη…
______________________
4 σχόλια:
Το μαυρο πεπλο της καταστολης σκιαζει την κοινωνια για αλλη μια φορα γυρισε καπακι η ζωη!Οι λιγες φωνες αντιστασης πρεπει να φιμωθουν κατασυκοφαντημενες!Μα ποτε θα λαβουνε τα ονειρα εκδικηση; ΒΑΣΩ
Όχι μόνο της καταστολής, Βάσω μου, το ακροδεξιό και το φασιστικό μαύρο πέπλο υποσκελίζουν και τη σκληρή καταστολή και λογοκρισία. Τα όνειρα θα εκδικηθούν κι εμείς θα τραβάμε μπροστά.
Μου άρεσε πάρα πολύ! Συγχαρητήρια!!!
Σ' ευχαριστώ πολύ, Word Chimes...
Δημοσίευση σχολίου