Η αντεπίθεση της σκέψης

Σαν πολυκατάστημα μοιάζει ο γυάλινος πολιτισμός τους.
Αγοράζουμε, καταναλώνουμε κουλτούρα.
Ένα μαγαζί περιττωμάτων,
ένας βόθρος βιασμού
της σκέψης, του του συναισθήματος.
Στο μαγαζί τούτο
η ποίηση έχει το δικό της χώρο.
Φυλακίζεται
σε όμορφα πολυτελή βιβλία
που σκονίζονται
στα ράφια της βιβλιοθήκης

Μα,
η ποίηση δεν είναι εμπόρευμα.
Είναι πειραματισμός,
δοκιμή,
ελευθερία έκφρασης,
όχι ένα σκονισμένο στολίδι.

Είναι ταίριασμα ελεύθερων λέξεων,  
συναισθημάτων, συνειρμών.

Είναι οι ήχοι που σπάνε 
την βουβαμάρα της γυάλινης οθόνης.

Είναι το λιτό ένδυμα της γλώσσας 
 έξω από τη βιτρίνα της κακοφωνίας
-τα λόγια αποδεικνύουν τη φτώχεια μας.
Είναι η βελούδινη φωνή
ενός ρούχου που καλύπτει τη γύμνια

του βασανισμένου τηλεοπτικού πολιτισμού.

Είναι το άρωμα
που αναδύεται μέσα από τη δυσωδία του τηλεοπτικού βόθρου.

Ποίηση είναι η αντεπίθεση της σκέψης,

της διαφορετικότητας,

της κρίσης.

Tweet