Μελανιασμένος
ουρανός
ηλεκτρισμέα
μαχαίρια
σχίζουν
μαύρα σύννεφα
φωτιά
ρέει το αίμα της βροχής
στις
πληγές των κεραυνών.
Δίχτυ
απλώνεται ακτινωτό
κάτω
από σύγνεφα ομπρέλες
πριν
πνιγούν στη σκοτεινιά
τα
όνειρα που στέκουν ανεκπλήρωτα
στο
δάκρυ τ' ουρανού.
Μάγισσες
σε κεραυνών φωτιές
ουτοπίες
καίνε
στης
αυγής το μαύρο φως
οι
θνητοί μην ονειρευτούν
άστρα
λαμπρά χειμωνιάτικης νυχτιάς.
Πυρές
και στην ψυχή των περαστικών
σ'
ομπρέλες κρύβουν αγωνίες,
στις
τσάντες ελπίδες,
τρέχουν
μεθυσμένοι,
της
βροχής το αλκοόλ μη τους κάψει.
Wicked City Rain by Sara Holt |
2 σχόλια:
ΠΟΛΎ ΩΡΑΊΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ....
Σ' ευχαριστώ πολύ, Σταματούλα μου, για τα καλά σου λόγια...
Δημοσίευση σχολίου