πρόσφυγας της μοίρας

J. Tissot, οι μετανάστες.

Η αξιοπρέπεια έστριψε γρήγορα,

απομακρύνθηκε.

Μοιραίος πια ιχνηλάτης την αναζητά

στου πεπρωμένου τα δάση

με τη μελαγχολία συμπαραστάτη.

Στους δρόμους της πολύβοης πόλης γυρνά

εμιγκρές στην χώρα του.

Από το Βαρδάρη ως την Πλάκα,

Σύνταγμα και Διοικητηρίου,

δρόμοι γεμάτοι φωνές και διαμαρτυρίες,

Λαγκαδά και Πειραιώς, Σταδίου και Τσιμισκή,

ενοικιαστήρια σε άδειες βιτρίνες,

άστεγοι (οιονεί νεκροί) πλατείες πλημμυρίζουν

κι εκείνος κρίκος

στην αλυσίδα της αναμονής για επίδομα,

ένα πιάτο τον περιμένει στην εκκλησία.

Κομπάρσος σε μία σκηνή θεατρική

με φόντο μεσοπολεμικό σκηνικό ύφεσης

πάνω σε ένα σενάριο αρπαγής

με πρωταγωνιστές διαιρέσεις ατελείς

με πηλίκο ένα τυφλό φορτίο χρεών σε όλους.

Στο συρματόπλεγμα του μέλλοντος,

λαθρομετανάστης εγκλωβίστηκε,

υφεσιακής μοίρας πρόσφυγας,

διαψευσμένης υπόσχεσης αξιοπρέπειας.

ανθολογήθηκε στην οργή της πεταλούδας

Tweet