Κραυγές κυκλώνουν
τους δαιδαλώδεις διαδρόμους
απέραντου σφαγείου.
Αιμορραγούν
μέσα στην τελευταία πνιχτή φωνή
ψυχορραγώντας το μαύρο αίμα.
Έκλεισαν τα μάτια των ποιητών,
νεκρωθήκαν οι αισθήσεις,
θαμπώθηκε ο λόγος
στο διαολεμένο σφαγείο
της συννεφιασμένης πόλης
καθώς ένα παγόβουνο
πλησιάζει απειλητικά μέσα στη νύχτα.
Προσάναμμα τα σχέδια πολιτικών
στο τζάκι να ζεστάνουν
τα μελλοντικά σφάγια
στο βαρύ κρύο του χειμώνα,
σταγόνες αίμα
χύνουν τα χαρτιά σα σκίζονται
το χιόνι λερώνοντας
με κλειστά χέρια σε γροθιά
τα άγρια βέλη
4 σχόλια:
Που στο καλό το βρήκα και μου βγήκε το έντονα σεξιστικό υπονοούμενο στο έργο ; Στο ζωγραφικό βέβαια! Φαίνεται πως είμαι σαν τον Μπόμπο , για όποιον ξέρει το ανέκδοτο .
Και τώρα στα σοβαρά από όσο μπορώ να κρίνω , εξαιρετική δουλειά το εικαστικό αλλά κυρίως το ποίημα για το οποίο και μπορώ να μιλήσω με περισσότερη σιγουριά για τη γνώμη μου .
Λεωνίδας
Λεωνίδα, το μόνο που δε θα έβρισκες στο ποίημα είναι ο σεξισμός. Στον πίνακα ίσως, γιατί υπάρχει μία δόση -έντονη μάλλον- σεξισμού. Καλώς όρισες...
Η εποχη των τερατων ειναι εδω!οταν δασκαλοι απειλουν τους μαθητες τους με τη χρυση αυγη η βαρυχειμωνια ηρθε. ΒΑΣΩ
Και κάνει πολύ κρύο, Βάσω μου...
Δημοσίευση σχολίου