Μη με περιμένεις, γυναίκα

Ήσυχος ο δρόμος, ηρεμία, ακινησία,

βουβή η μέρα, ακούγονται πουλιά.

ο κόσμος δε φωνάζει, δε γλεντά.

Τι γιορτή χωρίς γλέντια είναι τούτη;

Ποιος γιορτάζει άραγε σήμερα;

Η δημοκρατία, μου έλεγαν,

φαίνεται πως θέλει όμως ησυχία

το διακύβευμα λένε είναι μεγάλο.

Τα σχολεία γέμισαν.

Φαίνεται η δημοκρατία αγαπά τα σχολεία,

μα τα παιδιά έμειναν σπίτι…

Μην κλαις, θα γιορτάσουμε κι εμείς

πάλι θα γελάσουμε, θα ακούσουμε γνώριμα τραγούδια

σκούπισε τα δάκρυα,

ίσως το βράδυ χαρούμε,

ίσως γιορτάσουμε με το δικό μας τρόπο.

Η δημοκρατία δεν είναι γιορτή,

Πόλεμος είναι…

Μη με περιμένεις γυναίκα,

θα αργήσω σήμερα,

πόλεμο έχουμε.

Άρχισε από καιρό,

είναι η σειρά μου.

Tweet