Βάρυνε
η βροχή τις σημαίες,
βράχνιασαν τα συνθήματα.
ήρθε
κι η αφωνία από τις κραυγές απελπισίας,
και
μείναμε να κοιτάμε τον έρημο δρόμο
από
τα παγκάκια μας
σκεπασμένοι
με εφημερίδες...
Όξινες
αποφάσεις ξέβαψαν τα όνειρα,
σκούριασαν
οι τροχαλίες από την ακινησία
του
σοκ
τα
όνειρα άλλαξαν χρώμα στο πλυντήριο.
Βρεγμένοι
και πεινασμένοι,
με
μουσκεμένη εφημερίδα
έξω
από το εστιατόριο
σα
μύγες περιμένουμε τα σκουπίδια.
1 σχόλια:
"Όξινες αποφάσεις ξέβαψαν τα όνειρα"
Τι θαυμάσιος στίχος! Με βάζει να σκεφτώ μήπως είναι καιρός να βρούμε μια άλλη πρώτη ύλη για τα όνειρα.
Τα δε σκουπίδια που "περιμένουμε έξω από το εστιατόριο" φοβούμαι ότι έγιναν οι ιδιοκτήτες του εστιατορίου!
Συγκλονιστικό στη κυριολεξία, χωρίς ίχνος υπερβολής το λέω!
Δημοσίευση σχολίου